"Humor patterns".

Kahiya-hiya mang sabihin, ang isa sa mga bagay na maaari nating baguhin ay ang ating humor pattern. Tuwing umuuwi ako sa 'Pinas, napapanood ko sa TV at nababasa ko sa iba't-ibang mga lathalain na parang ang mga kumukwela lang na mga patawang-pinoy ay yaon lang mga maling grammar noon ni Erap o kaya'y ang matigas na pronunciation ng ibang mga kababayan; kwela din ang pagkabakla at ang mga nagbabakla-baklaan; ang kabastusan at ang pangungutya sa depekto ng iba. Syanga?

Implikasyon ng ganitong humor patterns. Kaso, kaya tuloy bihira ang gumagaling sa ingles ay sapagkat pinupulaan at tinatawanan ang mga gustong matuto kapag nagkakamali: "Hmmmp, paingles-ingles pa, barok english naman!" Ano ang mga resulta ng ganitong sub-culture? Ang nangyari, meron diyang halos mamatay sa kakatawa at pagkutya sa mga bakla, hayun, nagka-anak tuloy ng bakla. Nakita nya. Natutunan tuloy niya sila ngayong igalang. Ito ngayon ang aking tanong: "Okey naman ang IQ ng pinoy, bakit kaya wala na siyang maipakwela kundi ang pagbabakla-baklaan at ang kaberdehan?" Syanga naman.