April 2008

Dressed to kill. Ilang beses ko nang nai-sermon dito sa Lipa na kahit 27 na akong taong pari, hindi pa ako nakakita (at hindi ko naman inaasahan pa na makakita) na merong yumao na iniharap sa Misa na nakadamit pang-basketbol lamang o kaya'y nakapambahay lang sa loob ng kabaong. Lahat sila, kahit tricycle driver o kahit sinong mahirap ay nakadamit makisig. Nakapamburol, wika nga. Dressed to kill! Ang dahilan ay sapagkat matibay ang ating pagsampalataya na kahit tayo ay babalik sa alabok, batid natin na haharap tayo sa Panginoon. Nawa sa limampung araw ng Panahon ng Muling Pagkabuhay na ito sa loob ng Marso at Abril ay may makadama ang kapwa natin na talagang buhay ang Diyos dahil sa ating mga pagpapahalaga at mga ginagawang mabuti bilang "apostol ng pag-asa" kahit mula sa mga maliliit na bagay lang. Syanga naman.

Tag-init na naman. Lalong dadagsa ang mga tao sa mga shopping malls para magpalamig. Kaso, pati mga fastfoods na dibersyon ng mga gustong maka-menos sa "paghataw" ay magtataas na rin ng presyo dahil sa pagtaas ng mga bilihin. Sa malas, halos lahat ngayon ay tumataas. Habang sinusulat ko nga ito, anim na serye na ang price hike ng langis. Ang hindi lang siguro nakikisamang tumaas ay ang grade ng iba sa mathematics. Sa isang banda, paano naman tataas ang grade ng ibang mga kabataan ngayon sa mathematics at science kung ang mga hindi dapat matutunan ay siya nilang napapagka-abalahang matutunan? Minsan nga ay doon pa natututunang mangopya sa subject na Religion o sa Ethics. 'Lungkot naman noon. Syanga naman.

Bansa ng mga indispensable. Ginimbal ako nang malaman ko ang balita na yung Prime Minister ng Republic of Ireland na si Bertie Ahern ay bigla na lang nag-resign nitong Marso dahil mas-sumabog pa ang balita na siya ay tumanggap ng cash mula sa ilang donors noong siya ay Finance Minister pa noong 1993 ("Bertiegate"). Diumano ang iba raw donors ay ginantimpalaan nya ng pabor at mga posisyon sa gobyerno. Sa kabila ng mga alegasyong ito nang una, tatlong terms siyang nahalal dahil napakalaki ng nagawa niya sa reconciliation at peace process sa Northern Ireland at lalo't higit sa pagiging tiger economy ng Republic of Ireland. Ang nakaka-bilib sa kanya, kahit naging "indispensable" siya sa kasaysayan ng Republic of Ireland, United Kingdom at ng Northern Ireland, nag-resign pa rin siya sa kapakanan ng nakakarami. At hindi naman natakot ang mga tao at nagtanong: "Sino naman ang papalit sa kanya?" Hindi ko na dapat sabihin pa ang nangyayari dito sa RP at sa ilang bansa sa Africa kapag ang ibang mga lingkod-bayan ay nasasangkot sa ganitong mga balita ng katiwalian. Baka sumama lamang ang loob ninyo sa akin o kaya'y mawalan kayo ng gana sa pagkain. Syanga naman.

Bumago na tayo sa mais! Mula sa ebanghelyo nina San Mateo, Marko at Lukas (Synoptics), nagparami daw ang Panginoong Jesus ng tinapay dahil sa tindi ng kanyang awa sa mga tao. Nakakaawa kasi sila dahil para silang mga tupa na walang pastol. Mula naman sa ebanghelyo ayon kay San Juan, nagparami ang Panginoon ng tinapay upang makilala ng mga tao na "si Jesus ay ang tanda (sign) ng Mesias".

Katulad ng pagpaparami ng tinapay, ang krisis ng bigas ay meron ding kanyang mga anggulo sa paningin ng mga journalists. Ayon sa ibang komentarista, pumutok ang krisis ng bigas para matakpan ang "krisis ng katotohanan" na naging napakailap para malaman. Sabi naman ng ibang komentarista, ang krisis ng bigas ay sumabog upang matuto ang mga maykapangyarihan na maging vigilant laban sa mga hoarders. Hindi raw maiiwasan na tumaas ang presyo ng langis at ng ibang prime commodities. Pero at least mapipigilan na lumala ang krisis kung tatalasan ng pamahalaan ang mata sa mga mapagsamantalang mga hoarders kasama ng kanilang mga mastermind.

Nang panahon ni Pangulong Marcos, nagkameron din ng shortage sa bigas. Ang komentaryo ng iba, "Yes kasi kayo nang yes, kaya kumakain tayo ngayon ng mayes (mais)!" Ano naman kaya ang sasabihin ngayon ng mga pinoy 2008 sa krisis na ito ng bigas? "Di lang ito shortage ng bigas kundi shortage ng leaders na may vision at character." Syanga naman.

Pagdalaw ng Papa sa Amerika. Kay ganda ng panahon ng pagbisita ni Pope Benedict XVI sa Amerika. Halalan. Gulo sa Gitnang Silangan. Kapayapaan sa Afrika. Sekularismo sa Bansa at iba pang mutual concerns. Napataon na ang Ambassador ngayon ng USA para sa Holy See ay si Ms. Mary Ann Glendon. Noong 1995 siya ang naatasang maging puno ng delegasyon ng Holy See sa Beijing para ipagtanggol ang mga kababaihan. Magsasalita rin ang Papa sa United Nations sa New York. Nawa hindi ito maging kamukha ng pagkikita ng ibang mga magkakaibigan na kanya-kanyang bukasan ng kanilang bag na may lamang mga problema. At pagkatapos na mailadlad ang basurang laman ng kani-kanilang bag ay ibabalik muli ang mga basurang ito sa loob ng bag para baunin pauwi. Ganon din, nawa maging halimbawa ito lalo na sa mga lider natin ng kahalagahan ng "apostolate of presence" hindi lang tuwing eleksyon. Syanga naman.

Salamat po, Doktor! Laganap ngayon ang pagpapayo sa radyo at tv tungkol sa kalusugan tulad ng "Salamat po, Doktor!" Nasabi nga sa isang programa na "ang trahedya sa kalusugan ay hindi ang karamdaman kundi ang ignoransya". Bukod pa ito sa trahedya na nagtatago ang iba sa Doktor dahil takot malaman na sila ay maysakit. Mas takot kasi silang lumala pa ang kanilang cancer sa bulsa. Pero kabaliktaran ito sa kalusugan ng bansa: ang trahedya siguro ay hindi yung ignoransya ng mga abogado, ng mga lider politika, etc., kundi yaong "karamihan ng kanilang nalalaman". Hindi magamut-gamot ang trahedyang ito dahil sa deadly virus na "executive privilege". Syanga naman.