Lent, fifth week

Binuhay Muli ni Jesus si Lazaro
(Juan 11:1-45)

Msgr. Ruben Dimaculangan


Bakit kaya ngayong ika-5 Linggo ng Kwaresma ay ito ang Ebanghelyo? Kahit po sinabi ni Jesus na Siya ang buhay at muling pagkabuhay sa salaysay ngayon, ang tunay na layunin ay ito: upang bigyan tayo ng pag-asa. Sino? Tayong mga nalilibing sa dilim ng kabiguan, karamdaman, pagbagsak sa kasalanan at iba pang uri ng karukhaan at kamatayan. Sa karanasan ng Simbahan, sa mga ganitong yugto nararanasan natin ang muling pagkabuhay dahil pinalalabas tayo ng Diyos mula sa yungib ng iba’t-ibang uri ng kamatayan sa pamamagitan ng Panginoong Jesukristo.

Para po mas malinaw ang mensahe ng Diyos himayin po natin ang Ebanghelyo:
1. Kahit nagpasabi sina Maria at Marta na si Lazarong kanilang kapatid ay napakalubha na ang karamdaman, hindi kaagad sumugod si Jesus para daluhan si Lazaro dahil nasa sulok din ng pag-iisip ni Jesus na kung bubuhayin muli niya si Lazaro sa sandaling si Lazaro ay pumanaw, maipapakita niya sa mga Judio na Siya ang muling pagkabuhay at ang buhay. Ang pagkabuhay muli ni Lazaro ay isang insulto sa mga Pariseo, eskriba at Sanedrin na nagbabanta sa kanyang buhay.

2. Nag-ala-ala ang mga alagad nang mag-desisyon si Jesus pagkatapos ng 2 araw na pumunta sa Betania sa may Judea para dalawin ang pamilya ni Lazaro dahil nang huling pumunta sila sa gawing ito ay tinangka ng mga Judio na batuhin at dakpin si Jesus. Pero ang natupad ay ang kagustuhang ito ni Jesus na makapunta sa Betania dahil sa gagawin niyang buhayin muli si Lazaro ay maging ginintuang pagkakataon para mapalakas ang pananampalataya ng mga alagad.

3. Mababakas ang kinukuyom na hinanakit ni Marta kay Jesus nang sabihin niyang, “Kung andito ka lang Panginoon, disin sana’y hindi namatay si Lazaro.” Pero dahil may kakaibang presensya at tinig si Jesus nabuhayan siya ng pananalig. Nahigtan pa nga nya ang pananalig ng mga Judio dahil sa halip na maniwala lamang na si Lazaro ay mabubuhay muli sa huling araw sinabi ni Marta na kung sakaling hihingin ora mismo ni Jesus sa Diyos na buhayin muli si Lazaro ay ipagkakaloob ito ng Diyos”. Mas matindi ang pananampalataya ni Marta dahil kahit ayon sa paniniwala ng mga Judio ay huli na ang lahat para sagipin si Lazaro magagawa pa rin ni Jesus ang himala. Ayon kasi sa paniniwala ng mga Judio, ang kaluluwa ay lumalayo sa katawan ng namatay patungo sa daigdig espiritwal pagkatapos ng tatlong araw. Pero nang dumating si Jesus sa Betania ay apat nang araw na nakalibing si Lazaro.

4. Nag-atubili si Marta sa utos ni Jesus na pabuksan ang yungib kung saan nakalibing si Lazaro dahil sa ika-apat na araw, lalo na kung tag-init, siguradong aalingasaw ang nabubulok nang katawan ni Lazaro; nakakahiya ito sa mga nakikipag-lamay.

5. Nang maipagulong na ang takip ng libingan, ang unang ginawa ni Jesus ay manalangin ng pasasalamat sa Diyos Ama dahil tiyak siyang pinakinggan nito ang kanyang kahilingan. Ipinarinig niya sa mga tao ang panalanging ito upang maipakita sa kanila na siya ay isinugo ng Ama sa Langit.

6. Para mas maipadama nya lalo ang pagmamalasakit kina Marta at Maria at para maipahayag niya sa mga Judio, lalo na sa mga Pariseo, Eskriba at Sanedrin na Siya mismo ay may kapangyarihan laban sa kamatayan, sumigaw si Jesus, “Lumabas ka Lazaro!”

Hamon:
Kagaya ni Marta, dinaraanan din tayo ng panghihina at pagtatampo sa Diyos dahil parang laging wala Siya kapag dumarating pati sa ating bansa ang iba’t-ibang uri ng kamatayan at sakuna. Ang hamon ay ito: Gayahin natin si Marta na kahit kuyom ang pagtatampo dahil parang wala si Jesus ay sinalubong pa rin at dinama ang presensya at tinig ni Jesus para maghari muli ang kanyang nanghinang pag-asa at pananalig. Gaya ni Marta sabihin rin natin kay Jesus na nagtitiwala tayo na anuman ang hilingin ni Jesus sa Ama ay kanyang ipagkakaloob… kahit yung dalangin na buhayin muli ang kaluluwa ng ating Bayan na unti-unting pinapatay dahil sa mailap na katotohanan at napakamamahaling katarungan.

“Andito ka sana … Kung andito ka lang...” Hindi ko alam kung ilan sa inyo ang nasumbatan na ng ganito. Hindi man tayo karapat dapat, ipadama natin na andito talaga ang Diyos sa pamamagitan ng ating presensya, tinig, gawain at ideyalismo. Maging ministro kayo ng pag-asa kahit pa meron kayong inyo-inyong ding binubunong magkakaibang kalbaryo.

Alam ninyo, 27 taon na akong pari, pero hindi pa ako nakakita ng pamilya na hinayaan nila ang kanilang yumao na humiga sa kabaong na naka-pambasketbol, naka-pambahay o naka-mini skirt. Lahat ay magagara ang suot dahil kombinsido tayo na kahit sila babalik sa alabok, haharap sila sa Panginoon. Maliwanag dito na malakas ang paniniwala natin sa Muling Pagkabuhay. Pero ang premyong ito ng Muling pagkabuhay ay laan lamang sa mga tao na kumilala kay Kristo sa ating mga mumunting karanasan ng kamatayan habang tayo pa ay nabubuhay. Sila lamang sa huling sandali ng kanilang buhay ang makakasambit ng sinabi ni Jacqueline Kennedy na nakaranas mismo ng kamatayan ng iba’t iba niyang mga mahal sa buhay: “Ang kamatayan ay hindi talaga pagkitil ng liwanag. Sa halip ang kamatayan ay para lang isang pagpatay ng isang lampara dahil dumating na ang bukang-liwayway. (Jacqueline kennedy)”