Lent, fourth week

Ang Pagpapagaling ni Jesus sa Bulag
(John 9:1-41)

Msgr. Ruben Dimaculangan

Siguro ay nakadaan na kayo kahapon sa sine na ang pamagat ay “My BIG Love”. Tungkol ito sa isang mayamang bachelor (Sam Milby) na mahilig magluto, pero merong isang depekto: ang pagkataba-taba. Pero muntik na syang makatsamba ng mayaman ding mala-diyosa pa ang ganda na kanyang ka-chat na si Kristine Hermosa. Pero nang mag first date sila ay naunsyami ang babae, si Kristine, dahil di niya akalaing “dambuhala” ang kanyang makikita. Buti na lang at nakilala ni dambuhalang Sam Milby si Toni Gonzaga, isang fitness instructor o therapist para turuan siyang madisiplina ang sarili para pumayat. Pareho silang nagkagustuhan in the process pero ayaw nilang magpahalata sa isa’t isa. Ang malungkot nito, kinailangang magpunta ni Toni Gonzaga sa Japan dahil mahirap lang sila at pangarap nyang makapagtayo ng sariling health clinic pagkatapos ng 2 taon. Sa paglipas ng panahon nakita muli ng mala-diyosang si Kristine si Sam Milby na ngayon ay macho na dahil sa kanyang fitness exercises. Nagkagustuhan sila. Nalimutan na ni Sam si Toni Gonzaga na nasa Japan dahil hindi sumasagot ang huli sa kanyang emails. In short, sa pagsisikap ni Toni Gonzaga sa Japan umuwi siya at natupad ang pangarap na makapagpundar ng sariling health clinic. Pero nalungkot sya nang malaman na ikakasal na pala si Sam. To make the story short, sa bandang huli ipinalamang ng mala-diyosang si Kristine ang kanyang BF kay Toni Gonzaga dahil hindi talaga sila compatible. Si Sam na dating dambuhala at si Toni Gonzaga pa rin (yung fitness instructor) ang nagkatuluyan dahil ramdam ni Sam Milby na sa simula’t simula pa ay genuine si Toni Gonzaga. May prinsipyo ang dalaga at minahal siya kahit mukha pa siyang dambuhala noon.

Para itong isang fairy tale, pero iyan ang mensahe ng unang pagbasa. Ipinakita dito kung papaano si Yahweh pumili ng magiging dakilang Hari ng Israel hindi sa bikas at lakas ng katawan ng mga mas-panganay na anak ni Jesse kundi sa kasimplehan ng bunsong pastol na si David (1 Sam 16:1-7).

Ganito rin ang mensahe sa Ebanghelyo tungkol sa pagpapagaling kay Bartimeo. Ipinakita ni Jesus na ang paggaling at pananampalataya ay regalong dumarating hindi lang sa mga paladasal na mga Pariseo kundi sa mga yagit ng lipunan na katulad ng bulag na si Bartimeo (John 9:1-41).

Ang tunay na sumasampalataya katulad ng bulag na si Bartimeo ay alam ang pagkakaiba ng panlabas na religious practices sa tunay na pananampalataya. Alam niya na hindi sapat ang pagpunta sa pilgrimage sa Roma, sa Holy Land, sa Lourdes o Fatima para madama ang presensya ng Diyos. Batid niya na makikita rin niya ang Panginoon sa bahay ng mga mahihirap at maysakit. Katulad ng sinasabi ng CBCP sa sulat nila ng 18 February, alam nila na hindi sapat yaong communal action katulad ng nakalipas na Edsa1 at Edsa 2 kundi yaong isang special people power o communal action na nag-uugat mula sa simpleng mamamayan upang pagnilayan ang kanilang papel sa pagtatanggol sa katotohanan araw-araw hindi lang sa panahon ng ganitong may pumuputok na malaking krisis. Isang communal action ng edukasyon ng pagmamalasakit sa katotohanan na nagsisimula sa mga tatay at nanay at sa mga guro sa iskwelahan tungkol sa pagiging honest at pagmamalasakit sa kaluluwa ng bayan. Alam nya na hindi sapat na mabihisan ang mga santo kundi mas mahalaga ang hindi siya maging bulag sa pagiging “hubad” ng mga nasa laylayan ng lipunan. Kailangan ding pagsikapan niyang makita si Jesus sa mukha ng kanyang mga kapitbahay at at nasasakupan lalo na kung siya ay pinili nila sa isang halalan at pinagkatiwalaan ng public trust. Alam nya na hindi sapat ang maging dalubhasa siya sa pakikipagdebate para sa sinasampalatayanan. Kailangan ding makilala si Jesus sa makipot na daan ng sakripisyo at integridad. Sabi nga ni Cardinal Vidal, ang Diyos ay napakasimple. Kaya lang tayo nahihirapang maniwala sa kanya ay para bang hindi nakikita sa pagkatao at ginagawa ng mga Kristyano ang larawan ng pagmamalasakit ng Diyos. Hindi katulad ng ginawa ni Veronica na nang punasan ang duguang mukha ni Kristo ay nakita sa kanyang mantel (kawanggawa) ang imahen ng Diyos.

Alam nyo ang isa pang aral ng ebanghelyo ngayon ay ito: ang problema ng mga Pariseo ay hindi yung “sila ay bulag”. Ang problema ay ay yaong “ayaw nilang makakita”. Sabi nga ng sikat na bulag at bingi na si Helen Keller: “Ang pinakamalaking kalamidad na pwedeng mangyari sa atin ay hindi yaong isilang tayong bulag kundi yaong isilang tayong may mga mata pero ayaw naman nating gamitin para makakita.” At gusto ko pa pong dagdagan sa sinabi niya: “Mas masidhi ang kalamidad kung bukod sa ayaw makakita ng mga may mata ay pilit pa nilang tinatakpan ang mga mata ng iba samantalang napakalinaw na ng katotohanan”.

Tularan natin ang misyon ni Jesus na magbigay ng liwanag. Si Jesus ang nagbukas ng mga mata ni Zaccheo para maipakita ang panganib ng kayamanan. Binuksan niya ang mga mata ni Magdalena para makita ang liwanag ng biyaya, pagpapatawad at pagmamahal. Binuksan ni Jesus ang mga mata ng magnanakaw sa kanyang kanan para makita ang liwanag ng pagpapatawad at ng buhay na walang hanggan.

Sa mga taong natatakot mabuhay dahil sa kanilang kapintasan tulad ni Dambuhala sa sineng “My BIG Love”, o tulad ni Bartimeong isinilang na bulag, hwag kayong matakot. Alam ba ninyo na napakaraming mayaman ngayon, napakaraming naggagandahang mga babae at makikisig na lalaki na nagsusumigaw ang puso para sila ay mahalin. Iyan ang dahilan kung bakit yung ibang mayaman ay nangangamkam pa ng yaman at kapangyarihan… pero lalo silang hindi makaramdam ng kabusugan dahil napapawi sa kanilang mukha ang pagiging kawangis ng Diyos. Meron namang akala natin ay maraming nagmamahal dahil sa kanilang ganda at kisig ay saksakan pala ng lungkot dahil nalilito sila kung yaong minamahal sa kanila ng kapwa ay yun lang kanilang katawan, ganda at kisig. Kaya nga ay iba ay naliligaw na, nakakapang-api ng mga kababaihan at napapaglaruan ang kabanalan ng pag-ibig at sakramento ng kasal. Walang may monopoly ng lahat ng blessings sa buong buhay. Kaya nga, ngayong Kwaresma magandang maala-ala ang ganda ng mensahe ng Salmo Responsorio ngayon: “The Lord is my Shepherd. In Him, there is nothing I shall want.” Kay Jesus, hindi natin mararamdaman na mangangailangan tayo ng iba pa. Magdasalan po tayo sa isa’t isa.